Turystyka w Kazimierzu Dolnym

Kazimierz Dolny noclegi w danych nazwa ta pokazuje się po raz pierwszy dokładnie w 1249 r., wiadomo, jednak już w XI wieku pokazywana była tu osada nazywaną Wietrzną Górą. Imię miejscowości pochodzi prawdopodobnie od imienia księcia Kazimierza II Sprawiedliwego, który w 1181 r. dał tutejsze tereny klasztorowi Norbertanek z krakowskiego Zwierzyńca. Kazimierz Dolny pensjonaty Za rządów Władysława Łokietka, wybudowano tu ostała do dziś kamienną wieżę obronną, będącą kawałkiem wcześniejszej warowni pełniącej zadanie strażnicy przy szlaku handlowym. Główne zasługi dla rozwoju miasta położył król Kazimierz III Wielki, przekształcając wioskę podgrodową w miasto królewskie, umieszczane na prawie polskim, budując tu m.in. zamek, dając kościół parafialny oraz dając herb z literą K umieszczoną pod koroną królewską. Też za panowania Kazimierza Wielkiego, u podnóża wzniesienia na którym stworzono zamek i farę, wytyczono mały rynek. Kazimierz Dolny pokoje gościnne W 1406 r. miasteczko dostało od Władysława II Jagiełły zewzolenie magdeburskie. Z tego roku pochodzi także początkowa wzmianka o tutejszej ludności żydowskiej. Będący własnością królewską Kazimierz Dolny wille rozwijał się głównie dzięki Wiśle, tworzącej wówczas najważniejszą arterię komunikacyjną kraju, wykorzystywaną do przerzucania zboża z Małopolski do Gdańska. Wielkie znaczenie miało też położenie na przecięciu szlaku wiślanego z traktem handlowym, uczęszczanym przez sprzedawców podróżujących ze wschodnich ziem Rzeczypospolitej oraz Litwy i Ukrainy w kierunku Śląska i Wielkopolski, oraz dalej — do Saksonii i Brandenburgii. Korzystne warunki prawne, jak również wielkie zapotrzebowanie na zboże w Europie Zachodniej, przyczyniły się do szybkiego rozwoju miasta w okresie poł. XVI w. Kazimierz Dolny apartamenty Ludzie kazimierscy rody: Przybyłów, Górskich, Sawerów, Czarnotów, Celejów, Wojasów, Wosińskich zajmowali się w spławie towarów i w usługach szkutniczych. Poszerzał się też handel drzewem, zbożem, winem i wołami, działał skład soli. Na raz z rozwojem handlu, kwitło także rzemiosło. Spośród wzniesionych wówczas na nabrzeżu Wisły od 40 do 60 obszernych spichrzy, dekorowanych w duchu północnego manieryzmu, do dziś zostało zaledwie kilka. W 1561 roku, w wyniku pożaru niemal całe miasteczko, lecz już wkrótce odbudowano je w stylu tzw. renesansu lubelskiego.